ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΑΓΑΠΗ

Ήτανε καλοκαίρι και κείνη βάλθηκε να αλλάξει δουλειά.Έτσι...χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο.Να κάνει μια αλλαγή ήθελε.Όταν τέλειωσε από το ραντεβού που είχε σε κάποιο ξενοδοχείο,η νέα της δουλειά της άρεσε πολύ.Είχε προοπτικές ,το περιβάλον ήταν πολύ όμορφο και οι συνεργάτες της φάνηκαν καλοί.
Ξεκίνησε γεμάτη χαρά και αισιοδοξία,αν και μέσα της ένιωθε ότι σαν να την έφερε η μοίρα εκεί μέσα,λαμβάνοντας υπ΄όψιν τις συνγκυρίες των καταστάσεων που είχαν συμβεί πριν ακόμα πατήσει το πόδι της εκεί.
Το μάτι της έπιασε μια φιγούρα ψηλή,αρρενωπή,να περπατά με τη χάρη του τίγρη.Και η καρδιά της σκύρτισε.Αυτό ήταν,αμέσως ένιωσε το γνώριμο φτερούγισμα στο στομάχι...Έρωτας !Φυσικά δεν άργησε να μάθει πως αυτός ο ανθρωπος που της ξύπνησε ερωτικά συναισθήματα μέσα της μετά από νάρκη ετών,ήτανε ο Διευθυντης της !κι αυτό έκανε τα πράγματα ακόμη χειρότερα.....
Στις αρχές κι ενώ εκείνος είχε υοθετήσει την τακτική του σκοτσέζικου ντους απέναντί της ,δηλαδή πότε ήταν ακρως ερωτικός ,με λόγια όλο υπονοούμενα και ματιές γεμάτες υποσχέσεις και πότε την αντιμετώπιζε με ψυχρότητα και αδιαφορία.Αυτό ήταν που την τρέλενε.Δεν ήξερε πως να χειριστεί τα αισθήματά της και την συμπεριφορά της απεναντί του.
Όμως για ένα πράγμα ήτανε απόλυτα σίγουρη.Αυτός ο αντρας ήτανς πλασμένος γι΄αυτή.Η χημεία τους ήταν τέτοια που δεν συναντάς κάθε μέρα.Ήξερε πως αυτός κατείχε το θέμα «γυναίκα».Αν ήταν να τον κερδίσει έπρεπε να γίνει με αξιοπρέπεια αλλα και λαγνεία ταυτόχρονα,γιατί μόνο αυτό ήτανε το ευαίσθητο σημείο του.Να τον προκαλέσει αλλά όχι πρόστυχα,από κάτι τέτοια ήτανε χορτασμένος.
Και τα κατάφερε...Βρέθηκαν μαζί σ΄ένα δωμάτιο του ξενοδοχείου κάποιο βράδυ μετά τη δουλειά.Αγκαλιάστηκαν με προτόγνωρο για κείνη πάθος και γυμνώθηκαν χωρίς κανεις να το καταλάβει.Το άγγιγμά του ήταν κόλαση.Ένιωθε τα χέρια του να ταξιδεύουν στο κορμί της και να της προκαλούν τρικυμία,ταραχή, ρίγος ...Οι αισθήσεις προσπαθούσαν να προλάβουν το μυαλό,μα μάταια...η καρδιά χτυπούσε σε ξέφρενο ρυθμό που νόμιζε ότι θα σπάσει.Παραδόθηκε με όλο της το είναι,απόλαυσε την κάθε στιγμή,το κάθε άγγιγμα του,την κάθε κολασμένη κουβέντα που της ψυθίριζε...έγινε δική του !
Μέσα στην δυνατή αγκαλιά του μετά τον απόλυτο έρωτα,διαπίστωσε πως ήταν το πεπρωμένο της αυτός ο άντρας.Δεν υπήρχ ε ούτε μια περίπτωση να ξανανιώσει έτσι με κανένα.Ούτε και ήθελε άλλον να ακουμπίσει το κορμί της.Θα ήταν για πάντα δική του,έστω κι αν δεν ήξερε αν θα υπάρξει άλλη φορά!...
Όμως τέτοιες στιγμές έζησε μαζί του πολλές και μοναδικές κάθε φορά.Ποικιλία και φαντασία,πάθος,τρέλλα,ορμή,ολοκληρωτικό δόσιμο.Τον ένιωθε να είναι εκεί 100% ,δικός της με όλο του το είναι και κάθε φορά με το ίδιο πάθος της χάριζε τα νιάτα του!Και μετά από ώρες ανείπωτου έρωτα τραγουδούσαν μαζί αγαπημένα τραγούδια.Εκείνες τις στιγμές υπήρχε αγάπη.Μόνο που όταν έκλεινε την πόρτα πίσω της,καθώς έφευγε όλα σταματούσαν εκεί.Όλη η ομορφιά,η ευτυχία...ως την επόμενη φορά,που την περίμεναν με λαχτάρα και οι δύο.
Τρισίμισι χρόνια πέρασαν κάπως έτσι,χωρίς ο χρόνος να αλλιώσει τίποτα.Ούτε το πάθος ,ούτε η αγάπη πειράχτηκαν.’Ομως η ζωή είχε άλλα πλάνα για κείνους. Έριξε έναν κεραυνό και τους «έκαψε».Ανατράπηκαν τα πάντα μέσα σε μια μέρα...όλα χάθηκαν.Εκεινος έχασε τη δουλειά του για κάποιους λόγους κι εκείνη,μην μπορόντας να φανταστεί το χώρο χωρίς αυτόν ,έδωσε παραίτηση και σταμάτησε κι αυτή την ίδια μέρα.Πού να ρίξει το βλέμα της και να μην της θυμήσει εκείνον ?Από ποιό δρομάκι να περάσει και να μην έρθουν στο μυαλό της εκείνες οι νύχτες που σαν τον κλέφτη έτρεχε μεσα στα σκοτάδια να τον συναντήσει?
Κάπως έτσι σκέφτηκε και έφυγε...Προσπάθησαν πολύ και βρέθηκαν μερικές φορές ακόμα,όμως χωρίς να το ομολογούν, κάπου μέσα τους ήξεραν ότι αυτή η σχέση ξεψυχά.Το τέλος δεν ήξεραν μόνο...
Και ήρθε το τέλος σκληρό,έσμιξαν τα κορμιά τους, ενώθηκαν τα βλέματά τους,τα δάκρυά τους ομολόγησαν την αγάπη τους...φοβόντουσταν!Δεν αποχαιρετήστηκαν,δεν είπαν αντίο...
Θα ζούνε χωριστά,θα φοράνε τη μάσκα της ευτυχίας ,αλλά θα ανοίκουν πάντα ο ένας στον άλλο.’Εστω κι αν σε ‘αλλες αγκαλιές μέσα θα βρεθούν...Κι όλα αυτά γιατί?.....γιατί ήταν
.... Παράλληλη αγάπη