CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

Σάββατο 6 Ιουνίου 2009

Ο έρωτας με την YIAMAHA



Ήτανε κάποτε ένα 15χρονο κορίτσι χαμογελαστό,αισιόδοξο,γεμάτο ζωή που νόμιζε πως όλος ο κόσμος ήταν σαν κι εκείνη.Καλός,αθώος...
Ερωτεύτηκε ένα αγόρι ζωηρό,λίγο αλητάκι(εκπέμπει κι αυτό μια έλξη...),2-3 χρόνια μεγαλύτερό της,που είχε και μια μηχανή μεγάλου κυβισμού!(αυτό κι αν ήταν έλξη!).Έβγαιναν βόλτες με τις περέες τους,ο νεαρός ήταν περιποιητικός,την πρόσεχε,την φρόντιζε,την "κοιτούσε μες στα μάτια".Έτρεχαν επικύνδυνα με τη μηχανή κι εκείνη τον έσφιγκε πιο πολύ μες στην αγκαλιά της και χαμογέλαγε...Παραδινόταν στην αγάπη της και η αίσθηση της ελευθερίας που της έδινε ό αέρας πάνω στη μηχανή τα έκανε όλα να μοιάζουν ασήμαντα.Ακόμα και η ζωή της που κινδύνευε.
Κάποια μέρα βρήκε το νεαρό μεθυσμένο σε μια καφετέρια.Της πρότινε να πάνε μια βόλτα με τη μηχανή να πάρει λίγο αέρα,να συνέλθει...και τον ακολούθησε...
Ένα ερημικό δασάκι κάπου έξω από την πόλη ήταν ο προορισμός.Κατέβηκαν,περπάτησαν για λίγα μέτρα και μετά...έπεσε βίαια πάνω της και της έδειξε το πιο άσχημο πρόσωπο του έρωτα!Το κορίτσι προσπαθούσε να διακρίνει αγάπη,συναίσθημα(γιατί είχε ακούσει πως έτσι νιώθουν οι άνθρωποι όταν μοιράζονται αυτή τη στιγμή).
Επόμενη σκέψη της ήταν πως σίγουρα κάτι έκανε κακό και αυτός τώρα την τιμωρεί για κάτι που η ίδια δεν ήξερε.
Δεν του δώθηκε,την "πήρε".Έφυγαν αμίλητοι,έφτασε στο σπίτι της και σκέφτηκε να δώσει τέρμα στη ζωή της μιας και έκανε το "αμάρτημα" που αλοίμονο και το καταλάβαιναν οι δικοί της.Κι ας μην ήταν όπως έπρεπε,σημασία είχε ότι η "ζημιά"είχε γίνει.Κι ας ήξερε ότι έχασε και το νεαρό για πάντα,μιας και πήρε αυτό που ήθελε.
Ανέβηκε στην ταράτσα του σπιτιού της και κοίταξε κάτω...αυτό ήτανε.Ετσι θα έδινε τέλος.Όμως δείλιασε,δεν τα κατάφερε..κι έμεινε πίσω να παλέψει μόνη της και να νικήσει την κακή εμπειρία,με πολύ πόνο και δάκρυ και μοναξιά.Αλλά τα κατάφερε!
Κάποιες στιγμές έπιανε τον εαυτό της να περιμένει ν΄ακούσει μια κάποια τιμωρία του νεαρού ,από το Θεό ίσως, που δεν αφήνει το άδικο να νικά.
Μετά κουράστηκε να περιμένει και το άφησε πίσω της.
Έγινε όμως δυνατή,αυτό ήταν το δώρο του Θεού σε κείνη...

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Με συγκλονισε αυτην η ιστορια...

Εδώ με βρίσκουν οι: